زندگینامه کاندیداهای ریاست جمهوری

بر روی ادامه کلیک کنید...

احمدی نژاد

 
محمود احمدی نژاد که در سال ۱۳۳۵ در شهرستان گرمسار در استان سمنان به دنیا آمد، رئیس جمهوری فعلی ایران و جوان ترین نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ است.

خانواده ی آقای احمدی نژاد در یک سالگی او به تهران آمدند و او در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان (عمران) وارد دانشگاه علم و صنعت شد.او که از جوانان مذهبی فعال و از پیروان امام خمینی بود، با پیروزی انقلاب به عنوان نماینده دانشگاه علم و صنعت در جلسات انجمن های اسلامی دانشگاه ها شرکت می کرد.

با باز شدن دانشگاه ها، او تحصیل خود را در همان رشته سابق ادامه داد.در دوره ی جنگ ایران و عراق، محمود احمدی نژاد هم مثل بسیاری از جوانان پیرو خط امام به عنوان نیروی داوطلب به جبهه رفت و مسئولیت های مختلفی به ویژه در واحدهای مهندسی سپاه داشت.با پایان جنگ، او عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت شد و به تدریس و تحصیل همزمان در این دانشگاه پرداخت و در نهایت در سال ۱۳۷۶ از دانشگاه علم و صنعت دکترای مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک گرفت.

در سال ۱۳۷۲ و در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی، آقای احمدی نژاد که سابقه فرمانداری خوی و ماکو را در سال های دهه ۶۰ خورشیدی داشت، به استانداری استان تازه به وجود آمده اردبیل منصوب شد.او به مدت چهار سال تا سال ۱۳۷۶ استاندار اردبیل بود و سه بار به عنوان استاندار نمونه کشور انتخاب شد. او بعدا در سال ۱۳۷۸ به عنوان استاندار سابق اردبیل، یکی از شاکیان روزنامه سلام بود.

• * میر حسین موسوی

میرحسین موسوی خامنه، ۷ مهرماه ۱۳۲۰ در شهر خامنه در استان آذربایجان شرقی ایران به دنیا آمد. از دانشگاه شهید بهشتی (ملی سابق) فوق لیسانس معماری و شهرسازی گرفت و در سال ۱۳۴۳ یکی از موسسین انجمن اسلامی این دانشگاه بود.

او در اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه خورشیدی، با گروه های ملی - مذهبی مثل نهضت آزادی نزدیکی داشت و از جمله کسانی بود که در جلسه های سخنرانی علی شریعتی در حسینیه ارشاد تهران حاضر می شد.میرحسین موسوی، که در آن دوران با نام حسین رهجو فعالیت می کرد، از جمله افرادی بود که در تاسیس جنبش مسلمانان مبارز با حبیب الله پیمان همکاری کرد.

آقای موسوی در سال ۱۳۴۸ با زهرا رهنورد، از دانشجویان رشته ی مجسمه سازی ازدواج کرد.خانم رهنورد نیز در آن سال ها از جمله شاگردان مشهور علی شریعتی بود که در مبارزه با حکومت پهلوی فعالیت داشت.با نزدیک شدن به انقلاب ایران و پررنگ شدن نقش رهبری امام خمینی در مبارزات ضد حکومت پهلوی، میرحسین موسوی نیز بیشتر به این جریان گرایش پیدا کرد و به ویژه به محمد حسینی بهشتی، از روحانیان با نفوذ نزدیک به امام، نزدیک شد.

با تاسیس حزب جمهوری اسلامی از سوی آقای بهشتی در نخستین روزهای بعد از پیروزی انقلاب، میرحسین موسوی هم به این حزب پیوست و دبیر سیاسی این حزب شد.آقای موسوی همچنین سردبیر روزنامه ی جمهوری اسلامی، ارگان حزب نیز بود.در سال ۱۳۶۰ و در کابینه محمدعلی رجایی، آقای موسوی به عنوان وزیر امور خارجه معرفی شد.

•  

* مهدی کروبی

آقای کروبی در دهه ی سی خورشیدی به حوزه علمیه رفت و یک دهه بعد برای تحصیلات دانشگاهی وارد دانشکده الهیات دانشگاه تهران شد.مهدی کروبی در مبارزات دهه ی چهل و پنجاه با سلطنت پهلوی به عنوان یکی از شاگردان و پیروان آیت الله خمینی شرکت فعال داشت و بلافاصله بعد از انقلاب ایران، در سال 1358 به نمایندگی از مردم زادگاهش الیگودرز وارد اولین دوره مجلس شد.

در انتخابات دومین دوره ی مجلس، مهدی کروبی به عنوان نماینده تهران وارد پارلمان شد و به عنوان نایب رئیس مجلس برگزیده شد.از همان زمان زمزمه های اختلاف میان نیروهای مذهبی شنیده می شد، در دوره سوم مجلس این درگیری ها به اوج خود رسید و گروهی از روحانی ها همچون محمد موسوی خویینی ها، مهدی کروبی و محمد خاتمی با انشعاب از جامعه روحانیت مبارز، مجمع روحانیون مبارز را تأسیس کردند.

مهدی کروبی همچنین در سال 1358 با حکم امام خمینی، بنیاد شهید انقلاب اسلامی را تاسیس کرد و تا سال 1371 رئیس این بنیاد بود.آیت الله خمینی در سال 1364 نیز سرپرستی امور حجاج ایرانی را به مهدی کروبی سپرد و او تا سال 1369 این مسئولیت را برعهده داشت. فاجعه کشته شدن زائران ایرانی در مکه در سال 1366 در دوره مسئولیت او اتفاق افتاد.

مهدی کروبی همچنین یکی از اعضای شورای بازنگری قانون اساسی ایران در سال 1368و با حکم امام خمینی بود.بعد از فوت امام خمینی و رفتن اکبر هاشمی رفسنجانی از ریاست مجلس به کاخ ریاست جمهوری، مهدی کروبی از سال 68 تا سال 70 رئیس مجلس ایران بود.

در سال 1370 و در اولین انتخابات مجلس بعد از فوت امام خمینی، شورای نگهبان با تفسیری جدید از قانون، نظارت خود بر انتخابات را گسترده تر کرد و بیشتر کاندیداهای نزدیک به مجمع روحانیون مبارز و جناح موسوم به خط امام را رد صلاحیت کرد.خروج نیروهای چپ گرا، از جمله مهدی کروبی، از صحنه سیاست ایران از سال 70 آغاز شد و تا سال 76 ادامه یافت.

• بازگشت به صحنه

با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری سال 1376، مهدی کروبی در نقش دبیر مجمع روحانیون مبارز به همراه دیگر چهره های شاخص جناح چپ جمهوری اسلامی برای راضی کردن میرحسین موسوی، نخست وزیر دوران جنگ، برای کاندیداتوری تلاش زیادی کردند که نتیجه ای در بر نداشت.

مهدی کروبی در انتخابات مجلس ششم مجددا از تهران وارد مجلس شد، و علی رغم رای نه چندان بالایش و این انتظار عمومی که یکی از اعضای بلندپایه حزب مشارکت، پیروز اصلی انتخابات، رئیس مجلس شود برای دومین بار رئیس مجلس شورای اسلامی شد.
با پیروزی محمد خاتمی، از اعضای مجمع روحانیون مبارز، در انتخابات سال 76 و پیروزی گسترده اصلاح طلبان در انتخابات مجسس ششم، مهدی کروبی بار دیگر به بالای هرم قدرت در جمهوری اسلامی بازگشت.

مهدی کروبی در انتخابات مجلس ششم مجددا از تهران وارد مجلس شد، و علی رغم رای نه چندان بالایش و این انتظار عمومی که یکی از اعضای بلندپایه حزب مشارکت، پیروز اصلی انتخابات، رئیس مجلس شود، برای دومین بار رئیس مجلس شورای اسلامی شد.

اولین روزهای ریاست آقای کروبی بر مجلس ششم همزمان شد با طرح اصلاحیه قانون مطبوعات در مجلس. مهدی کروبی با استناد به نامه آیت الله سید علی خامنه ای، که مهدی کروبی آن را "حکم حکومتی" خواند، این طرح را از دستور کار خارج کرد؛ اقدامی که هنوز هم از یاد خیلی از تحول خواهان ایرانی نرفته و در بیشتر سخنرانی های آقای کروبی طرح می شود.

به رغم چنین انتقادهایی، آقای کروبی به طور قاطع از حسین لقمانیان، نماینده همدان که با حکم قوه قضائیه به زندان افتاده بود، حمایت کرد.او همچنین به توقیف گسترده مطبوعات در سال 79 و صدور حکم اعدام برای هاشم آغاجری در سال 1381، به شدت اعتراض کرد.

• اختلاف با اصلاح طلبان

نام آقای کروبی در پرونده شهرام جزایری نیز مطرح شد.شهرام جزایری که یکی از بزرگ ترین پرونده های فساد اقتصادی ایران را داشت، در اعترافات خود گفته بود به تعدادی از نمایندگان مجلس پول داده و از جمله به مهدی کروبی، رئیس وقت مجلس، 300 میلیون تومان کمک مالی کرده است.

آقای کروبی در این رابطه اعلام کرد که فقط او نبوده که از آقای جزایری پول گرفته و اساسا از هر کس که به او کمک مالی کند و در مقابل انتظاری نداشته باشد، پول خواهد گرفت.

نزدیک شدن به پایان مجلس ششم و تحصن بیش از صد نماینده اصلاح طلب در اعتراض به رد صلاحیت گسترده کاندیداهای اصلاح طلب توسط شورای نگهبان، اختلافات بین مهدی کروبی و احزاب اصلاح طلب، به ویژه حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، علنی تر و گسترده تر شد.

آقای کروبی نه تنها در تحصنی که هر دو نایب رئیس مجلس، بهزاد نبوی و محمدرضا خاتمی در آن شرکت کرده بودند حضور نیافت، بلکه مخالفت خود را با این کار اعلام کرد و علی رغم آنکه بیشتر گروه های اصلاح طلب از ارائه فهرست در انتخابات مجلس هفتم خودداری کردند، در صحنه ماند و البته موفق به ورود به مجلس نشد.

• خواب دردسرساز

مهدی کروبی (چپ) از سال ۵۸ تا ۷۱ رئیس بنیاد شهید ایران بود آقای کروبی در سال 1384 برای نخستین نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. هیچ یک احزاب اصلی اصلاح طلب، حتی مجمع روحانیون مبارز که مهدی کروبی دبیرکل آن بود، از نامزدی او حمایت نکردند و همین مسئله باعث شد مهدی کروبی از عضویت در مجمع روحانیون مبارز استعفا کند